వీలైతే నాలుగు మాటలు

కాలం నా డైరీలొని కాగితాలు కావు
కాలం నా హృదయంలో నిలిచిపోయే భావాలూ
కాలం నాలో జ్ఞానం పెంచే అనుభవాలు
కాలం నా పెదువులపై మెరిసే చిరునవ్వులు
కాలం నా కంటి నుండి జారే చిరు చినుకులు
కాలం నా చుట్టూ మనషుల ప్రేమ ద్వేషాలు
కాలం పెరిగే నా వయసు
కాలం కరిగే జీవితం

కలలన్నవి నా కనులకు లేవు
కానీ ఆశలు నా ఆలోచనలకు ఉన్నాఈ
అందకే నేనెప్పుడు ఆలోచనల అలలపై ఆశల నావ ఫై పయనిస్తూ ఉంటాను
నా గమ్యం నేనే ఐనప్పుడు నా పయనం నాలోకే ఐనప్పుడు
నా ఆశలు నా ఆలోచనలు నన్ను ధాటి పోనప్పుడు
నేను నా కోసం అన్వేషిస్తుంటాను
నేను అనుకొనే నా లోకి నేను సమాజం నిర్మించిన కాలపు హద్దులు దాటుకొని
కొత్త సంవత్సరంలోకి కొత్త ఆశలోతో కొత్త ఆలోచనలతో
కొత్త నా కోసం అన్వేషణలో నా లోకి నేను పయనిస్తూ. . . . . . .

నింగిలోని తారలు నా కోసం దిగి రావడం నిజమేనా
ఆమె చిరునవ్వుల వెలుగులో నే  నిలబడటం నిజమేనా
ఆమె పలుకుల పల్లకిలో నే విహరించడం  నిజమేనా
ఆమె చూపుల పూలభానాలు నను తోలిచేయడం నిజమేనా
ఆమె శ్వాస పరిమళంలో నే పరవసించడం నిజమేనా
నిజమేనా నిజమేనా నింగి వీడి ఆ తార నాకోసం రావడం నిజమేనా